درخت راش از تیره فاقاسیا و از جنس فاقوس می‌باشد یک گونه آن فاقوس سیلواتیکا در جنگلهای کرانه دریای مازندران نام برده شده‌است، این درخت را در گیلان، رامسر، کجور وکلارستق، راش، در آستارا، قزل گز در درفک و طوالش، الوش و آلاش، در نور، چلر، در مازندران، مرس، و در گرگانرود، قزل آغاج می‌خوانند.این درخت از ۶۵۰ تا ۲۰۰۰ گزی در جنگلهای مرطوب آستارا، دیلمان،کلارستان، نور، کجور دیده می‌شود.                                      درخت راش در جلگه تقریباً نایاب ولی در بلندی‌های کوهستانها فراوان می‌باشد. در گیلان و مازندران در ارتفاع بیش از دو هزار متر از سطح دریا جنگلهای خالص آن یافت می‌شود. راش درختی است سایه پسند و از این رو دارای شاخ و برگ فراوان می‌باشد. نهال جوان آن از سرمای شدید زود آسیب می‌بیند و بویژه سرمای بهاره برگهای آن را نابود می‌سازد، گرمای زیاد نیز برای آن زیانبخش است . در نقاط سرد خوب رشد نمی‌کند ولی در جاهای گرم تا اندازه‌ای بهتر جست می‌دهد. درخت راش دارای ریشه‌های سطحی است و برای جنگلهای خاکهای کم ژرفا و آهکی مناسب می‌باشد.